大家好,今天小编关注到一个比较有意思的话题,就是关于汉服发饰魏晋活泼的问题,于是小编就整理了4个相关介绍汉服发饰魏晋活泼的解答,让我们一起看看吧。
东晋服饰?
晋朝女性的服饰分为帔、裤褶。帔类似围巾,披在颈肩部,交于领前自然垂下。裤褶为北方各民族多游牧民族,善骑射,常年涉水草,故以衣裤为主,即上身着褶,下身着裤。史称“裤褶服”。其服式如汉族长袄,对襟或左衽,腰间系革带,在裤管处膝盖下紧紧系扎,方便利落。男女皆服,可作日常服用。
在晋朝,人们的穿着和身份的高低有关,贵妇一般都是穿大袖衫,颜色鲜艳,而一些婢女的服饰没有这么艳丽,但也不单一。服饰的特点为:对襟,束腰,衣袖宽大,下着条纹间色裙。
男子服装:
男子的服饰以黑色为主,晋朝的男子多穿宽大外衣,或者外衣内穿着一件类似吊带衫的内衣,并***中衣,这一时期的男装多为宽大的圆领外套,文人贵族一般都穿的大袖飘飘的长袍,而普通的人一般都是穿衣袖窄小的胡服。
扩展资料:
整体形象特点:
女子:
魏晋南北朝时期,妇女的主要发型为头梳高髻,上插步摇首饰。发髻形势高大,发饰除一般形势的簪扠以外,流行一种专供支撑假发的杈子,承重的意义大于装饰的意义。
服装商承袭秦汉的遗俗,有衫、裤、褥、群等形制,后逐渐吸收少数民族服饰特色,在传统基础上有所改进,一般上身穿紧身的衫褥或者袄,衣衫以对襟、交领为多,领、袖都有缘边;下着长裙,腰用帛带系扎。
古代女子为什么要戴步摇?
步摇是为皇宫女子的重要首饰,在现今发现的文物可以看出,当时只有长公主和皇后才佩戴步摇。其他的皇室女子,比如皇太后、公主或者嫔妃之类都不能佩戴步摇。
汉朝以后一直到南北朝时期,这个时候步摇已经渐渐传出皇宫,不仅嫔妃可以佩戴,贵族妇女甚至平民也可以佩戴,只不过民间的步摇更加简单。
步摇是中国古代妇女的重要头饰之一,它多用金玉等材料制作,呈树枝形状,制作考究的则在树枝上缀有花鸟禽兽等装饰物。当佩戴者行走时,饰物随着步履的颤动而不停地摇曳,因此得名“步摇”。步摇最早出现于战国时期的文献中,魏晋时期成为常见的头饰。步摇不仅流行于中原地区,北方少数民族也十分喜爱。
他们多以草原上常见的羊、马、鹿等动物形象作为主题纹饰,这件马头鹿角金步摇就是北方游牧民族典型的装饰品
北魏女子发型?
魏晋六朝时期,贵妇小姐的发型还是多从于汉代,沿袭汉制,没有太多的变化。而其上的发饰,数量和繁复程度根据地位身份的高低而增减。
而梳一个灵巧又结实的发髻,不能只靠簪子和头发自身形状,这就有了为发型服务的头油。
这种头油有桂花油和刨花油,桂花油是将落下的桂花收集起来晾干,浸在青油中就可以了。
而刨花油则是用榆树刨木花,将刨花放在热水里泡,泡出胶就可以用了,同样有固定发型的功效。
南北朝有哪些有趣的冷知识?
南朝吴兴郡有项羽庙,可能是为了弥补没有夺得天下的遗憾,项羽在吴兴郡不好好做神庇佑百姓,反而愿意在郡衙听事,以至于朝廷任命的太守都不敢上衙门正堂。如果不遂其意,就会作祟杀死太守,当地土民都称项羽为“愤王”,历任太守于是便在郡衙正堂听事厅“安施床幕为神座,公私请祷,前后二千石皆于厅拜词而避居他室。”
不过也有几位不信邪的,但是结果却不尽相同。
《宋书·孔季恭传》:“为吴兴太守。先是,吴兴频丧太守,云项羽神为卞山王,居郡听事,二千石至,常避之。季恭居听事,竟无害也。”
《南齐书》:“李安民为吴兴太守。吴兴有项羽神护郡听事,太守不得上,太守到郡,必须祀以轭下牛。安民奉佛法,不与神牛,著屐上听事,又于听上八关斋。俄而牛死,葬庙侧,今呼为李公牛冢。安民卒官,世以神为崇。”似乎是为了报复萧何,老萧家的人似乎正面刚项羽的机会比较多。
《南史·萧思话传》:吴兴卞山有项羽庙,土人名为愤王宫,相承云羽多居郡厅事,遂于厅事安床幕为神座,前后二千石皆于厅拜,祠以轭下牛,而避居他室。及萧惠明莅任,曰:“孔季恭尝为此郡,而未闻有灾。”遂设筵榻接宾。数日,见一人长丈余,张弓挟矢相向,既而不见,因发背,旬日而卒。后来其弟萧惠休也任吴兴太守,不过可能是吸取了哥哥的教训,不敢小看项羽神,只好小心翼翼地伺候,后来从吴兴太守征为仆射,人们都说是萧“惠休事项羽神甚谨,故得美迁”。但是萧琛却颇有堂叔萧惠明之风,他被任命为吴兴太守之后,至郡著屐告厅事,闻室中有叱咤声,琛厉色曰:“生不能与汉祖争中原,死据此厅,何也?”因迁之于庙,后竟无他。
看来项羽神也是欺善怕恶。
南朝梁长沙宣武王萧懿儿子萧猷也当过吴兴太守,不过他对付项羽神又是另一种风格,他喜欢与项羽神一起喝酒,每次都要喝到一斛,神亦有酒色。有祷必验。后为益州刺史,值齐狗儿乱,来发城,猷乃遥祝请救。有田夫道逢数百骑至,问为谁,曰:“吴兴楚王来救。”是日遂破贼。
到此,以上就是小编对于汉服发饰魏晋活泼的问题就介绍到这了,希望介绍关于汉服发饰魏晋活泼的4点解答对大家有用。